خوراکی های زبلستونی

زبلستون غذاهای لذیذی داشت، مثلا فسنجون که باید با گردو می پختن اما چون گردو اصلا خوشمزه نبود بجاش کدو حلوایی می ریختن اینطوری مجبور نبودن برای شیرین کردنش شکر اضافه کنن، اونا زبل بودن دیگه، مبتکر بودن.
از این ابتکارا زیاد داشتن، مثلا قیمت خوراکیا رو کم می کردن، چطوری؟
مثلا قیمت هر کیلو گوجه حدود هزار تومان بود، برای ساخت یک کیلو رب گوجه حدود ۱۰ کیلو گوجه لازم بود، پس حداقل یک کیلو رب با حساب هزینه پخت و بسته بندی و حمل و مالیات بر ارزش افزوده باید بیشتر از ده هزار تومن باشه ولی تو زبلستون حدود دو سه هزار تومن بود. چطوری؟ با ابتکار، خوب می شد از کدو حلوایی بازم استفاده کرد!!!
یا مثلا آب لیمو، هر کیلو لیمو حدود شش هزار تومن بود و هر لیتر آب لیمو حداقل سه کیلو لیمو می خواست که قیمت هر لیتر آب لیمو رو به بیشتر از پانزده هزار تومان می رسوند اما با کمال تعجب بازم قیمت آب لیمو کمتر از اینا بود، چون می شد آبلیمو رو با آب کاه و جوهر لیمو هم درست کرد، ببینید ابتکارو!!!
یکی از شاهکارای اونا ساخت روغن تخمه آفتابگردان از قرار لیتری پنج هزار تومنه در حالی که خود تخمه آفتابگردان حدود کیلویی سی هزار تومن بود!!!
این اواخرم یاد گرفته بودن از یه پرتقال معمولی یک پارچ آب پرتقال بگیرند!!!
خلاصه اونا چون زبل بودن از این ابتکارا زیاد داشتن و سعی شونم بر این بود که در همه زمینه های زندگی از این ابتکارا بخرج بدن.