نظم

بی سرو سامانیم از بی نوایی نیست نه بی نوایان را مگر سامان و همسر نیست نه؟ از جهان آسودگی

عمر ما چون آبی اندر کوزه است فرصت دنیا همین چند روزه است ای که تو بی خبر از حال

آن شب که رخت از پس آن پرده بدیدم از هجر تو صد آه و دو صد نعره کشیدم چون