ادبیات

روزي ز الــطــاف حـق مـي خـورمـو شــاكـرم بنـــده درگـــاه او كــوچـــكمـــو راضــيـــم مـلـك خـداوند هـســت مـسـكنـو مـاواي مـن ايــن دل

چون شبي تا به سحر خواب ترا مي ديدم شادو مسرور بدم روي تو را مي ديدم خواب من روشن

«ستایش مر خدایی را سزاست که پروردگار جهانیان و یگانه بی همتای بی نیاز است، نزاییده و زاییده نشده و