ادبیات

گر چه زن چون خوب باشد مایه ی آسودگیست زن که بد شد وانهش چون ماندنش فرسودگیست جمله ی رفتار

قدیمها شر شر نایدون یادت دره سرمای خشک کوهستون یادت دره اون زمون برف مویاری لهگ لهگ کرسیه مین زمستون

دیشبی را به من مژده دولت دادند مژده رفتن غم مژده صولت دادند هاتفی گفت که غم رفته دگر از

من از صدای چکه ها غزل غزل سروده ام چلک چلک چکه هاست ترنم سروده ام هق هق گریه های

آغوش مرا یار به آغوش گرفته حرف دل من از ته دل گوش گرفته من می نخورم! مست و خرابم!