نویسنده: حمید حاصلی

بيامد بانگي و شنيدم ز منادي اين نويد: كز رحمت خداوند مگر كافران نباشند نا اميد اي خلايق شكر حق

اندر آن شب كه رخ فرخ تو در ياد آمد اين دل سرگشته ز سينه برون جست و به فرياد

من چو گنه مي كنم نادممو شرمسار هر چه كنم هر كجا در نظر كردگار گر چه نباشد فزون هست

روزي ز الــطــاف حـق مـي خـورمـو شــاكـرم بنـــده درگـــاه او كــوچـــكمـــو راضــيـــم مـلـك خـداوند هـســت مـسـكنـو مـاواي مـن ايــن دل