ادبیاتنظم

فگ دار

بخه فگ دار دختم کله ی رووار دختم

مین سایه دختم کتم گل دار دختم
اوی گه از چشمه میا شر شر بیخود موکنه
کشگرک پر مکشه گونگوشک جک جک موکنه
موروجه رد مگده هی منه پیندیگ میگیره
کنگونی نیش مزنه چاپیلیک وز وز موکنه
شهریا رد مگدن هرهرو کر کر موکنن

بلبلا هی مخونن خرک ها عر عر مکنن
پاباشم بشم ماخوام تلفگ والگ بچینم
بخ بوته ی کما ماخوام گبلک بچینم
همه هن و ولدر ورزا کسیلو تپه سر
دیه گبلک دنی اونجه یه وخ نشی پسر
سر کر یرا نشی خشت بخوری نفله گدی
تک ثم کلوس بیری خودته یه وقت جیر انگنی
خودته هی خل نکنی عور بکشی دو بزنی
این چه وض راه بشونه پیرته انگار ندی یی
همه ی یالها الان دارن مشن درس مخونن
کتویی سرته ورا وباهی سر تو چمکونی؟
سر پیره خرت خواب بتمرگ درسته بخون
اونچنون مکفمت تا ابد بیری خفه خون


Share

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *