نظم

سخن راست

بيامد بانگي و
شنيدم ز منادي
اين نويد:
كز رحمت خداوند
مگر كافران نباشند نا اميد

اي خلايق
شكر حق گوييدجملگيو
ز خداوند ياد كنيد
كه عالم آشكار و نهان
ز  رحمت او آمد پديد

هوش دار
كه نبندي دل به دنيا و
چرخ گردونش
كه عقوبتش سخت است و
عذابي شديد

دل به دنياي فاني سپردن
ز نادانيست
ناگه به خود آيي و بيني
كه اجل ز ره رسيد

نازنين
در ره خداوند
بكو شو به عاقبت انديش
كه جز  توشه ز نيكي
به آخرت كس را نبود
هيچ نصيب

مي نوش و
دمي بياساي و خوش باش
كه ذره اي غم
به عالم نيرزدو
كس خيري ز آن نديد

دانم كه مجنونم وليكن
اين نكته بدان
كه سخن راست
ز ديوانه بايد كه شنيد

Share

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *